మంత్రాలు & శ్లోకాలు | శ్రీ భగవద్గీత శ్లోకాలు
ద్వితీయోఽధ్యాయః (2) – సాంఖ్యయోగః
సంజయ ఉవాచ –
తం తథా కృపయావిష్టమశ్రుపూర్ణాకులేక్షణమ్ |
విషీదన్తమిదం వాక్యమువాచ మధుసూదనః || ౧ ||
శ్రీభగవానువాచ –
కుతస్త్వా కశ్మలమిదం విషమే సముపస్థితమ్ |
అనార్యజుష్టమస్వర్గ్యమకీర్తికరమర్జున || ౨ ||
క్లైబ్యం మా స్మ గమః పార్థ నైతత్త్వయ్యుపపద్యతే |
క్షుద్రం హృదయదౌర్బల్యం త్యక్త్వోత్తిష్ఠ పరన్తప || ౩ ||
అర్జున ఉవాచ –
కథం భీష్మమహం సంఖ్యే ద్రోణం చ మధుసూదన |
ఇషుభిః ప్రతియోత్స్యామి పూజార్హావరిసూదన || ౪ ||
గురూనహత్వా హి మహానుభావాన్
శ్రేయో భోక్తుం భైక్ష్యమపీహ లోకే |
హత్వార్థకామాంస్తు గురూనిహైవ
భుంజీయ భోగాన్ రుధిరప్రదిగ్ధాన్ || ౫ ||
న చైతద్విద్మః కతరన్నో గరీయో
యద్వా జయేమ యది వా నో జయేయుః |
యానేవ హత్వా న జిజీవిషామస్-
తేఽవస్థితాః ప్రముఖే ధార్తరాష్ట్రాః || ౬ ||
కార్పణ్యదోషోపహతస్వభావః
పృచ్ఛామి త్వాం ధర్మసమ్మూఢచేతాః |
యచ్ఛ్రేయః స్యాన్నిశ్చితం బ్రూహి తన్మే
శిష్యస్తేఽహం శాధి మాం త్వాం ప్రపన్నమ్ || ౭ ||
న హి ప్రపశ్యామి మమాపనుద్యాద్
యచ్ఛోకముచ్ఛోషణమింద్రియాణామ్ |
అవాప్య భూమావసపత్నమృద్ధం
రాజ్యం సురాణామపి చాధిపత్యమ్ || ౮ ||
సంజయ ఉవాచ –
ఏవముక్త్వా హృషీకేశం గుడాకేశః పరన్తప |
న యోత్స్య ఇతి గోవిందముక్త్వా తూష్ణీం బభూవ హ || ౯ ||
తమువాచ హృషీకేశః ప్రహసన్నివ భారత |
సేనయోరుభయోర్మధ్యే విషీదన్తమిదం వచః || ౧౦ ||
శ్రీభగవానువాచ –
అశోచ్యానన్వశోచస్త్వం ప్రజ్ఞావాదాంశ్చ భాషసే |
గతాసూనగతాసూంశ్చ నానుశోచన్తి పండితాః || ౧౧ ||
న త్వేవాహం జాతు నాసం న త్వం నేమే జనాధిపాః |
న చైవ న భవిష్యామః సర్వే వయమతః పరమ్ || ౧౨ ||
దేహినోఽస్మిన్యథా దేహే కౌమారం యౌవనం జరా |
తథా దేహాంతరప్రాప్తిర్ధీరస్తత్ర న ముహ్యతి || ౧౩ ||
మాత్రాస్పర్శాస్తు కౌంతేయ శీతోష్ణసుఖదుఃఖదాః |
ఆగమాపాయినోఽనిత్యాస్తాంస్తితిక్షస్వ భారత || ౧౪ ||
యం హి న వ్యథయంత్యేతే పురుషం పురుషర్షభ |
సమదుఃఖసుఖం ధీరం సోఽమృతత్వాయ కల్పతే || ౧౫ ||
నాసతో విద్యతే భావో నాభావో విద్యతే సతః |
ఉభయోరపి దృష్టోఽంతస్త్వనయోస్తత్త్వదర్శిభిః || ౧౬ ||
అవినాశి తు తద్విద్ధి యేన సర్వమిదం తతమ్ |
వినాశమవ్యయస్యాస్య న కశ్చిత్కర్తుమర్హతి || ౧౭ ||
అంతవంత ఇమే దేహా నిత్యస్యోక్తాః శరీరిణః |
అనాశినోఽప్రమేయస్య తస్మాద్యుధ్యస్వ భారత || ౧౮ ||
య ఏనం వేత్తి హంతారం యశ్చైనం మన్యతే హతమ్ |
ఉభౌ తౌ న విజానీతో నాయం హంతి న హన్యతే || ౧౯ ||
న జాయతే మ్రియతే వా కదాచి-
న్నాయం భూత్వా భవితా వా న భూయః |
అజో నిత్యః శాశ్వతోఽయం పురాణో
న హన్యతే హన్యమానే శరీరే || ౨౦ ||
వేదావినాశినం నిత్యం య ఏనమజమవ్యయమ్ |
కథం స పురుషః పార్థ కం ఘాతయతి హంతి కమ్ || ౨౧ ||
వాసాంసి జీర్ణాని యథా విహాయ
నవాని గృహ్ణాతి నరోఽపరాణి |
తథా శరీరాణి విహాయ జీర్ణా-
న్యన్యాని సంయాతి నవాని దేహీ || ౨౨ ||
నైనం ఛిందంతి శస్త్రాణి నైనం దహతి పావకః |
న చైనం క్లేదయంత్యాపో న శోషయతి మారుతః || ౨౩ ||
అచ్ఛేద్యోఽయమదాహ్యోఽయమక్లేద్యోఽశోష్య ఏవ చ |
నిత్యః సర్వగతః స్థాణురచలోఽయం సనాతనః || ౨౪ ||
అవ్యక్తోఽయమచింత్యోఽయమవికార్యోఽయముచ్యతే |
తస్మాదేవం విదిత్వైనం నానుశోచితుమర్హసి || ౨౫ ||
అథ చైనం నిత్యజాతం నిత్యం వా మన్యసే మృతమ్ |
తథాపి త్వం మహాబాహో నైవం శోచితుమర్హసి || ౨౬ ||
జాతస్య హి ధ్రువో మృత్యుర్ధ్రువం జన్మ మృతస్య చ |
తస్మాదపరిహార్యేఽర్థే న త్వం శోచితుమర్హసి || ౨౭ ||
అవ్యక్తాదీని భూతాని వ్యక్తమధ్యాని భారత |
అవ్యక్తనిధనాన్యేవ తత్ర కా పరిదేవనా || ౨౮ ||
ఆశ్చర్యవత్పశ్యతి కశ్చిదేన-
మాశ్చర్యవద్వదతి తథైవ చాన్యః |
ఆశ్చర్యవచ్చైనమన్యః శృణోతి
శ్రుత్వాప్యేనం వేద న చైవ కశ్చిత్ || ౨౯ ||
దేహీ నిత్యమవధ్యోఽయం దేహే సర్వస్య భారత |
తస్మాత్సర్వాణి భూతాని న త్వం శోచితుమర్హసి || ౩౦ ||
స్వధర్మమపి చావేక్ష్య న వికమ్పితుమర్హసి |
ధర్మ్యాద్ధి యుద్ధాచ్ఛ్రేయోఽన్యత్ క్షత్రియస్య న విద్యతే || ౩౧ ||
యదృచ్ఛయా చోపపన్నం స్వర్గద్వారమపావృతమ్ |
సుఖినః క్షత్రియాః పార్థ లభన్తే యుద్ధమీదృశమ్ || ౩౨ ||
అథ చేత్త్వమిమం ధర్మ్యం సంగ్రామం న కరిష్యసి |
తతః స్వధర్మం కీర్తిం చ హిత్వా పాపమవాప్స్యసి || ౩౩ ||
అకీర్తిం చాపి భూతాని కథయిష్యంతి తేఽవ్యయామ్ |
సంభావితస్య చాకీర్తిర్మరణాదతిరిచ్యతే || ౩౪ ||
భయాద్రణాదుపరతం మంస్యన్తే త్వాం మహారథాః |
యేషాం చ త్వం బహుమతో భూత్వా యాస్యసి లాఘవమ్ || ౩౫ ||
అవాచ్యవాదాంశ్చ బహూన్వదిష్యంతి తవాహితాః |
నిన్దన్తస్తవ సామర్థ్యం తతో దుఃఖతరం ను కిమ్ || ౩౬ ||
హతో వా ప్రాప్స్యసి స్వర్గం జిత్వా వా భోక్ష్యసే మహీమ్ |
తస్మాదుత్తిష్ఠ కౌంతేయ యుద్ధాయ కృతనిశ్చయః || ౩౭ ||
సుఖదుఃఖే సమే కృత్వా లాభాలాభౌ జయాజయౌ |
తతో యుద్ధాయ యుజ్యస్వ నైవం పాపమవాప్స్యసి || ౩౮ ||
ఏషా తేఽభిహితా సాంఖ్యే బుద్ధిర్యోగే త్విమాం శృణు |
బుద్ధ్యా యుక్తో యయా పార్థ కర్మబంధం ప్రహాస్యసి || ౩౯ ||
నేహాభిక్రమనాశోఽస్తి ప్రత్యవాయో న విద్యతే |
స్వల్పమప్యస్య ధర్మస్య త్రాయతే మహతో భయాత్ || ౪౦ ||
వ్యవసాయాత్మికా బుద్ధిరేకేహ కురునందన |
బహుశాఖా హ్యనన్తాశ్చ బుద్ధయోఽవ్యవసాయినామ్ || ౪౧ ||
యామిమాం పుష్పితాం వాచం ప్రవదంత్యవిపశ్చితః |
వేదవాదరతాః పార్థ నాన్యదస్తీతి వాదినః || ౪౨ ||
కామాత్మానః స్వర్గపరా జన్మకర్మఫలప్రదామ్ |
క్రియావిశేషబహులాం భోగైశ్వర్యగతిం ప్రతి || ౪౩ ||
భోగైశ్వర్యప్రసక్తానాం తయాపహృతచేతసామ్ |
వ్యవసాయాత్మికా బుద్ధిః సమాధౌ న విధీయతే || ౪౪ ||
త్రైగుణ్యవిషయా వేదా నిస్త్రైగుణ్యో భవార్జున |
నిర్ద్వన్ద్వో నిత్యసత్త్వస్థో నిర్యోగక్షేమ ఆత్మవాన్ || ౪౫ ||
యావానర్థ ఉదపానే సర్వతః సంప్లుతోదకే |
తావాన్సర్వేషు వేదేషు బ్రాహ్మణస్య విజానతః || ౪౬ ||
కర్మణ్యేవాధికారస్తే మా ఫలేషు కదాచన |
మా కర్మఫలహేతుర్భూర్మా తే సంగోఽస్త్వకర్మణి || ౪౭ ||
యోగస్థః కురు కర్మాణి సంగం త్యక్త్వా ధనంజయ |
సిద్ధ్యసిద్ధ్యోః సమో భూత్వా సమత్వం యోగ ఉచ్యతే || ౪౮ ||
దూరేణ హ్యవరం కర్మ బుద్ధియోగాద్ధనంజయ |
బుద్ధౌ శరణమన్విచ్ఛ కృపణాః ఫలహేతవః || ౪౯ ||
బుద్ధియుక్తో జహాతీహ ఉభే సుకృతదుష్కృతే |
తస్మాద్యోగాయ యుజ్యస్వ యోగః కర్మసు కౌశలమ్ || ౫౦ ||
కర్మజం బుద్ధియుక్తా హి ఫలం త్యక్త్వా మనీషిణః |
జన్మబంధవినిర్ముక్తాః పదం గచ్ఛన్త్యనామయమ్ || ౫౧ ||
యదా తే మోహకలిలం బుద్ధిర్వ్యతితరిష్యతి |
తదా గన్తాసి నిర్వేదం శ్రోతవ్యస్య శ్రుతస్య చ || ౫౨ ||
శ్రుతివిప్రతిపన్నా తే యదా స్థాస్యతి నిశ్చలా |
సమాధావచలా బుద్ధిస్తదా యోగమవాప్స్యసి || ౫౩ ||
అర్జున ఉవాచ –
స్థితప్రజ్ఞస్య కా భాషా సమాధిస్థస్య కేశవ |
స్థితధీః కిం ప్రభాషేత కిమాసీత వ్రజేత కిమ్ || ౫౪ ||
శ్రీభగవానువాచ –
ప్రజహాతి యదా కామాన్ సర్వాన్పార్థ మనోగతాన్ |
ఆత్మన్యేవాత్మనా తుష్టః స్థితప్రజ్ఞస్తదోచ్యతే || ౫౫ ||
దుఃఖేష్వనుద్విగ్నమనాః సుఖేషు విగతస్పృహః |
వీతరాగభయక్రోధః స్థితధీర్మునిరుచ్యతే || ౫౬ ||
యః సర్వత్రానభిస్నేహస్తత్తత్ప్రాప్య శుభాశుభమ్ |
నాభినన్దతి న ద్వేష్టి తస్య ప్రజ్ఞా ప్రతిష్ఠితా || ౫౭ ||
యదా సంహరతే చాయం కూర్మోఽంగానీవ సర్వశః |
ఇంద్రియాణీంద్రియార్థేభ్యస్తస్య ప్రజ్ఞా ప్రతిష్ఠితా || ౫౮ ||
విషయా వినివర్తన్తే నిరాహారస్య దేహినః |
రసవర్జం రసోఽప్యస్య పరం దృష్ట్వా నివర్తతే || ౫౯ ||
యతతో హ్యపి కౌంతేయ పురుషస్య విపశ్చితః |
ఇంద్రియాణి ప్రమాథీని హరన్తి ప్రసభం మనః || ౬౦ ||
తాని సర్వాణి సంయమ్య యుక్త ఆసీత మత్పరః |
వశే హి యస్యేంద్రియాణి తస్య ప్రజ్ఞా ప్రతిష్ఠితా || ౬౧ ||
ధ్యాయతో విషయాన్పుంసః సంగస్తేషూపజాయతే |
సంగాత్సంజాయతే కామః కామాత్క్రోధోఽభిజాయతే || ౬౨ ||
క్రోధాద్భవతి సమ్మోహః సమ్మోహాత్స్మృతివిభ్రమః |
స్మృతిభ్రంశాద్ బుద్ధినాశో బుద్ధినాశాత్ప్రణశ్యతి || ౬౩ ||
రాగద్వేషవిముక్తైస్తు విషయానింద్రియైశ్చరన్ |
ఆత్మవశ్యైర్విధేయాత్మా ప్రసాదమధిగచ్ఛతి || ౬౪ ||
ప్రసాదే సర్వదుఃఖానాం హానిరస్యోపజాయతే |
ప్రసన్నచేతసో హ్యాశు బుద్ధిః పర్యవతిష్ఠతే || ౬౫ ||
నాస్తి బుద్ధిరయుక్తస్య న చాయుక్తస్య భావనా |
న చాభావయతః శాంతిరశాంతస్య కుతః సుఖమ్ || ౬౬ ||
ఇంద్రియాణాం హి చరతాం యన్మనోఽనువిధీయతే |
తదస్య హరతి ప్రజ్ఞాం వాయుర్నావమివాంభసి || ౬౭ ||
తస్మాద్యస్య మహాబాహో నిగృహీతాని సర్వశః |
ఇంద్రియాణీంద్రియార్థేభ్యస్తస్య ప్రజ్ఞా ప్రతిష్ఠితా || ౬౮ ||
యా నిశా సర్వభూతానాం తస్యాం జాగర్తి సంయమీ |
యస్యాం జాగ్రతి భూతాని సా నిశా పశ్యతో మునేః || ౬౯ ||
ఆపూర్యమాణమచలప్రతిష్ఠం
సముద్రమాపః ప్రవిశంతి యద్వత్ |
తద్వత్కామా యం ప్రవిశంతి సర్వే
స శాంతిమాప్నోతి న కామకామీ || ౭౦ ||
విహాయ కామాన్యః సర్వాన్పుమాంశ్చరతి నిఃస్పృహః |
నిర్మమో నిరహంకారః స శాంతిమధిగచ్ఛతి || ౭౧ ||
ఏషా బ్రాహ్మీ స్థితిః పార్థ నైనాం ప్రాప్య విముహ్యతి |
స్థిత్వాస్యామంతకాలేఽపి బ్రహ్మనిర్వాణమృచ్ఛతి || ౭౨ ||
ఇతి శ్రీమద్భగవద్గీతాసూపనిషత్సు బ్రహ్మవిద్యాయాం యోగశాస్త్రే శ్రీకృష్ణార్జునసంవాదే సాంఖ్యయోగో నామ ద్వితీయోఽధ్యాయః || ౨ ||
మంత్రాలు & శ్లోకాలు | శ్రీ భగవద్గీత శ్లోకాలు
Srimad Bhagavadgita Chapter 2: dvitīyō:’dhyāyaḥ – sāṅkhyayōgaḥ
sañjaya uvāca –
taṁ tathā kr̥payāviṣṭamaśrupūrṇākulēkṣaṇam |
viṣīdantamidaṁ vākyamuvāca madhusūdanaḥ || 1 ||
śrībhagavānuvāca –
kutastvā kaśmalamidaṁ viṣamē samupasthitam |
anāryajuṣṭamasvargyamakīrtikaramarjuna || 2 ||
klaibyaṁ mā sma gamaḥ pārtha naitattvayyupapadyatē |
kṣudraṁ hr̥dayadaurbalyaṁ tyaktvōttiṣṭha parantapa || 3 ||
arjuna uvāca –
kathaṁ bhīṣmamahaṁ saṅkhyē drōṇaṁ ca madhusūdana |
iṣubhiḥ pratiyōtsyāmi pūjārhāvarisūdana || 4 ||
gurūnahatvā hi mahānubhāvān
śrēyō bhōktuṁ bhaikṣyamapīha lōkē |
hatvārthakāmāṁstu gurūnihaiva
bhuñjīya bhōgān rudhirapradigdhān || 5 ||
na caitadvidmaḥ katarannō garīyō
yadvā jayēma yadi vā nō jayēyuḥ |
yānēva hatvā na jijīviṣāmas-
tē:’vasthitāḥ pramukhē dhārtarāṣṭrāḥ || 6 ||
kārpaṇyadōṣōpahatasvabhāvaḥ
pr̥cchāmi tvāṁ dharmasammūḍhacētāḥ |
yacchrēyaḥ syānniścitaṁ brūhi tanmē
śiṣyastē:’haṁ śādhi māṁ tvāṁ prapannam || 7 ||
na hi prapaśyāmi mamāpanudyād
yacchōkamucchōṣaṇamindriyāṇām |
avāpya bhūmāvasapatnamr̥ddhaṁ
rājyaṁ surāṇāmapi cādhipatyam || 8 ||
sañjaya uvāca –
ēvamuktvā hr̥ṣīkēśaṁ guḍākēśaḥ parantapa |
na yōtsya iti gōvindamuktvā tūṣṇīṁ babhūva ha || 9 ||
tamuvāca hr̥ṣīkēśaḥ prahasanniva bhārata |
sēnayōrubhayōrmadhyē viṣīdantamidaṁ vacaḥ || 10 ||
śrībhagavānuvāca –
aśōcyānanvaśōcastvaṁ prajñāvādāṁśca bhāṣasē |
gatāsūnagatāsūṁśca nānuśōcanti paṇḍitāḥ || 11 ||
na tvēvāhaṁ jātu nāsaṁ na tvaṁ nēmē janādhipāḥ |
na caiva na bhaviṣyāmaḥ sarvē vayamataḥ param || 12 ||
dēhinō:’sminyathā dēhē kaumāraṁ yauvanaṁ jarā |
tathā dēhāntaraprāptirdhīrastatra na muhyati || 13 ||
mātrāsparśāstu kauntēya śītōṣṇasukhaduḥkhadāḥ |
āgamāpāyinō:’nityāstāṁstitikṣasva bhārata || 14 ||
yaṁ hi na vyathayantyētē puruṣaṁ puruṣarṣabha |
samaduḥkhasukhaṁ dhīraṁ sō:’mr̥tatvāya kalpatē || 15 ||
nāsatō vidyatē bhāvō nābhāvō vidyatē sataḥ |
ubhayōrapi dr̥ṣṭō:’ntastvanayōstattvadarśibhiḥ || 16 ||
avināśi tu tadviddhi yēna sarvamidaṁ tatam |
vināśamavyayasyāsya na kaścitkartumarhati || 17 ||
antavanta imē dēhā nityasyōktāḥ śarīriṇaḥ |
anāśinō:’pramēyasya tasmādyudhyasva bhārata || 18 ||
ya ēnaṁ vētti hantāraṁ yaścainaṁ manyatē hatam |
ubhau tau na vijānītō nāyaṁ hanti na hanyatē || 19 ||
na jāyatē mriyatē vā kadāci-
nnāyaṁ bhūtvā bhavitā vā na bhūyaḥ |
ajō nityaḥ śāśvatō:’yaṁ purāṇō
na hanyatē hanyamānē śarīrē || 20 ||
vēdāvināśinaṁ nityaṁ ya ēnamajamavyayam |
kathaṁ sa puruṣaḥ pārtha kaṁ ghātayati hanti kam || 21 ||
vāsāṁsi jīrṇāni yathā vihāya
navāni gr̥hṇāti narō:’parāṇi |
tathā śarīrāṇi vihāya jīrṇā-
nyanyāni samyāti navāni dēhī || 22 ||
nainaṁ chindanti śastrāṇi nainaṁ dahati pāvakaḥ |
na cainaṁ klēdayantyāpō na śōṣayati mārutaḥ || 23 ||
acchēdyō:’yamadāhyō:’yamaklēdyō:’śōṣya ēva ca |
nityaḥ sarvagataḥ sthāṇuracalō:’yaṁ sanātanaḥ || 24 ||
avyaktō:’yamacintyō:’yamavikāryō:’yamucyatē |
tasmādēvaṁ viditvainaṁ nānuśōcitumarhasi || 25 ||
atha cainaṁ nityajātaṁ nityaṁ vā manyasē mr̥tam |
tathāpi tvaṁ mahābāhō naivaṁ śōcitumarhasi || 26 ||
jātasya hi dhruvō mr̥tyurdhruvaṁ janma mr̥tasya ca |
tasmādaparihāryē:’rthē na tvaṁ śōcitumarhasi || 27 ||
avyaktādīni bhūtāni vyaktamadhyāni bhārata |
avyaktanidhanānyēva tatra kā paridēvanā || 28 ||
āścaryavatpaśyati kaścidēna-
māścaryavadvadati tathaiva cānyaḥ |
āścaryavaccainamanyaḥ śr̥ṇōti
śrutvāpyēnaṁ vēda na caiva kaścit || 29 ||
dēhī nityamavadhyō:’yaṁ dēhē sarvasya bhārata |
tasmātsarvāṇi bhūtāni na tvaṁ śōcitumarhasi || 30 ||
svadharmamapi cāvēkṣya na vikampitumarhasi |
dharmyāddhi yuddhācchrēyō:’nyat kṣatriyasya na vidyatē || 31 ||
yadr̥cchayā cōpapannaṁ svargadvāramapāvr̥tam |
sukhinaḥ kṣatriyāḥ pārtha labhantē yuddhamīdr̥śam || 32 ||
atha cēttvamimaṁ dharmyaṁ saṅgrāmaṁ na kariṣyasi |
tataḥ svadharmaṁ kīrtiṁ ca hitvā pāpamavāpsyasi || 33 ||
akīrtiṁ cāpi bhūtāni kathayiṣyanti tē:’vyayām |
sambhāvitasya cākīrtirmaraṇādatiricyatē || 34 ||
bhayādraṇāduparataṁ maṁsyantē tvāṁ mahārathāḥ |
yēṣāṁ ca tvaṁ bahumatō bhūtvā yāsyasi lāghavam || 35 ||
avācyavādāṁśca bahūnvadiṣyanti tavāhitāḥ |
nindantastava sāmarthyaṁ tatō duḥkhataraṁ nu kim || 36 ||
hatō vā prāpsyasi svargaṁ jitvā vā bhōkṣyasē mahīm |
tasmāduttiṣṭha kauntēya yuddhāya kr̥taniścayaḥ || 37 ||
sukhaduḥkhē samē kr̥tvā lābhālābhau jayājayau |
tatō yuddhāya yujyasva naivaṁ pāpamavāpsyasi || 38 ||
ēṣā tē:’bhihitā sāṅkhyē buddhiryōgē tvimāṁ śr̥ṇu |
buddhyā yuktō yayā pārtha karmabandhaṁ prahāsyasi || 39 ||
nēhābhikramanāśō:’sti pratyavāyō na vidyatē |
svalpamapyasya dharmasya trāyatē mahatō bhayāt || 40 ||
vyavasāyātmikā buddhirēkēha kurunandana |
bahuśākhā hyanantāśca buddhayō:’vyavasāyinām || 41 ||
yāmimāṁ puṣpitāṁ vācaṁ pravadantyavipaścitaḥ |
vēdavādaratāḥ pārtha nānyadastīti vādinaḥ || 42 ||
kāmātmānaḥ svargaparā janmakarmaphalapradām |
kriyāviśēṣabahulāṁ bhōgaiśvaryagatiṁ prati || 43 ||
bhōgaiśvaryaprasaktānāṁ tayāpahr̥tacētasām |
vyavasāyātmikā buddhiḥ samādhau na vidhīyatē || 44 ||
traiguṇyaviṣayā vēdā nistraiguṇyō bhavārjuna |
nirdvandvō nityasattvasthō niryōgakṣēma ātmavān || 45 ||
yāvānartha udapānē sarvataḥ samplutōdakē |
tāvānsarvēṣu vēdēṣu brāhmaṇasya vijānataḥ || 46 ||
karmaṇyēvādhikārastē mā phalēṣu kadācana |
mā karmaphalahēturbhūrmā tē saṅgō:’stvakarmaṇi || 47 ||
yōgasthaḥ kuru karmāṇi saṅgaṁ tyaktvā dhanañjaya |
siddhyasiddhyōḥ samō bhūtvā samatvaṁ yōga ucyatē || 48 ||
dūrēṇa hyavaraṁ karma buddhiyōgāddhanañjaya |
buddhau śaraṇamanviccha kr̥paṇāḥ phalahētavaḥ || 49 ||
buddhiyuktō jahātīha ubhē sukr̥taduṣkr̥tē |
tasmādyōgāya yujyasva yōgaḥ karmasu kauśalam || 50 ||
karmajaṁ buddhiyuktā hi phalaṁ tyaktvā manīṣiṇaḥ |
janmabandhavinirmuktāḥ padaṁ gacchantyanāmayam || 51 ||
yadā tē mōhakalilaṁ buddhirvyatitariṣyati |
tadā gantāsi nirvēdaṁ śrōtavyasya śrutasya ca || 52 ||
śrutivipratipannā tē yadā sthāsyati niścalā |
samādhāvacalā buddhistadā yōgamavāpsyasi || 53 ||
arjuna uvāca –
sthitaprajñasya kā bhāṣā samādhisthasya kēśava |
sthitadhīḥ kiṁ prabhāṣēta kimāsīta vrajēta kim || 54 ||
śrībhagavānuvāca –
prajahāti yadā kāmān sarvānpārtha manōgatān |
ātmanyēvātmanā tuṣṭaḥ sthitaprajñastadōcyatē || 55 ||
duḥkhēṣvanudvignamanāḥ sukhēṣu vigataspr̥haḥ |
vītarāgabhayakrōdhaḥ sthitadhīrmunirucyatē || 56 ||
yaḥ sarvatrānabhisnēhastattatprāpya śubhāśubham |
nābhinandati na dvēṣṭi tasya prajñā pratiṣṭhitā || 57 ||
yadā saṁharatē cāyaṁ kūrmō:’ṅgānīva sarvaśaḥ |
indriyāṇīndriyārthēbhyastasya prajñā pratiṣṭhitā || 58 ||
viṣayā vinivartantē nirāhārasya dēhinaḥ |
rasavarjaṁ rasō:’pyasya paraṁ dr̥ṣṭvā nivartatē || 59 ||
yatatō hyapi kauntēya puruṣasya vipaścitaḥ |
indriyāṇi pramāthīni haranti prasabhaṁ manaḥ || 60 ||
tāni sarvāṇi samyamya yukta āsīta matparaḥ |
vaśē hi yasyēndriyāṇi tasya prajñā pratiṣṭhitā || 61 ||
dhyāyatō viṣayānpuṁsaḥ saṅgastēṣūpajāyatē |
saṅgātsañjāyatē kāmaḥ kāmātkrōdhō:’bhijāyatē || 62 ||
krōdhādbhavati sammōhaḥ sammōhātsmr̥tivibhramaḥ |
smr̥tibhraṁśād buddhināśō buddhināśātpraṇaśyati || 63 ||
rāgadvēṣavimuktaistu viṣayānindriyaiścaran |
ātmavaśyairvidhēyātmā prasādamadhigacchati || 64 ||
prasādē sarvaduḥkhānāṁ hānirasyōpajāyatē |
prasannacētasō hyāśu buddhiḥ paryavatiṣṭhatē || 65 ||
nāsti buddhirayuktasya na cāyuktasya bhāvanā |
na cābhāvayataḥ śāntiraśāntasya kutaḥ sukham || 66 ||
indriyāṇāṁ hi caratāṁ yanmanō:’nuvidhīyatē |
tadasya harati prajñāṁ vāyurnāvamivāmbhasi || 67 ||
tasmādyasya mahābāhō nigr̥hītāni sarvaśaḥ |
indriyāṇīndriyārthēbhyastasya prajñā pratiṣṭhitā || 68 ||
yā niśā sarvabhūtānāṁ tasyāṁ jāgarti samyamī |
yasyāṁ jāgrati bhūtāni sā niśā paśyatō munēḥ || 69 ||
āpūryamāṇamacalapratiṣṭhaṁ
samudramāpaḥ praviśanti yadvat |
tadvatkāmā yaṁ praviśanti sarvē
sa śāntimāpnōti na kāmakāmī || 70 ||
vihāya kāmānyaḥ sarvānpumāṁścarati niḥspr̥haḥ |
nirmamō nirahaṅkāraḥ sa śāntimadhigacchati || 71 ||
ēṣā brāhmī sthitiḥ pārtha naināṁ prāpya vimuhyati |
sthitvāsyāmantakālē:’pi brahmanirvāṇamr̥cchati || 72 ||
iti śrīmadbhagavadgītāsūpaniṣatsu brahmavidyāyāṁ yōgaśāstrē śrīkr̥ṣṇārjunasaṁvādē sāṅkhyayōgō nāma dvitīyō:’dhyāyaḥ || 2 ||
